Kamerlid Marianne Verhaert : 'Spoorbonden hechten weinig belang aan sereen overleg'
Open Vld Kamerlid Marianne Verhaert uit Grobbendonk is bijzonder kritisch voor het verloop van de minimale dienstverlening vandaag en ondervraagt deze namiddag Vice-eersteminister en minister van Mobiliteit over het verstoorde treinverkeer sedert gisterenavond.
“Ik wil alle spoormensen die vandaag wél werken hartelijk bedanken. Want zij zijn het die het werkelijk opnemen voor de reizigers. M'n partij heeft absoluut begrip voor de ongerustheid, niet alleen bij het NMBS personeel maar bij de hele bevolking. Gans Europa zit in een diepe crisis en we maken een economische oorlogssituatie mee.
Waar ik echter geen begrip voor kan hebben, is dat men door een grote syndicale actie de vele tienduizenden treinreizigers treft.
Tienduizenden mensen die naar het werk willen en dat door deze staking niet of heel moeilijk zullen kunnen doen. Een ganse dag verstoord of geen treinverkeer betekent organisatorische moeilijkheden voor onze bedrijven (het personeel geraakt niet ter plekke) maar ook economische schade, zo simpel is het.
Dat terwijl de eerste minister en de minister van mobiliteit hebben aangegeven dat de budgettaire duidelijkheid er komt, dat de budgettaire meerjarentrajecten voor midden oktober klaar zijn. En dat is ook nodig want inflatie, de hoge energiekosten en de krapte op de arbeidsmarkt vragen bijkomende middelen om de ambitieuze beheersovereenkomst met een uitbreiding van het aanbod mogelijk te maken. Maar we mogen de vraag voor bijkomende middelen niet enkel toespitsen op een vraag naar bijkomende middelen vanuit de overheid.
Ook de NMBS zal zelf moeten kijken naar efficiëntiewinsten en bijkomende inkomsten (vb. commercialisering vastgoed, aantrekken reizigers in de daluren,...).
Want niet enkel wegens budgettaire beperkingen zullen er keuzes gemaakt moeten worden. Ook de krappe arbeidsmarkt zorgt voor grote uitdagingen om sterk in te zetten op bijkomend aanbod. Vandaag slaagt de NMBS er al niet in om voldoende personeel te vinden om huidig aanbod te verzekeren. De vakbonden en minister van mobiliteit kunnen dus beter realistische verwachtingen creëren en de onderhandelingen hierover in alle sereniteit laten verlopen.
Ik kan met deze staking alleen maar vaststellen dat de bonden weinig belang hechten aan sereen overleg. Er is een recht op staken. Dat stellen wij niet ter discussie.
Maar er is ook een recht op werken. Wie zijn of haar job wil uitoefenen moet dat kunnen. Vandaar dat onze partij steeds geijverd heeft voor een minimale dienstverlening die we uiteindelijk ook hebben gerealiseerd. We staan daar nog steeds volmondig achter.
Ik zie echter in m'n regio, de Kempen, dat het in de praktijk vandaag maar een mager beestje is. Aangekondigde treinen (volgens de actuele app) rijden dan toch niet en de treinen die wel rijden kampen met grote vertragingen en tellen een pak minder rijtuigen.
Vanuit de Kempen naar Brussel sporen was vanmorgen, ondanks een aangekondigde trein niet mogelijk en ook alternatieve routes waren géén alternatief aangezien aansluitingen door de vele vertragingen niet konden worden behaald. Zo strandden reizigers, na een treinrit als sardienen in een blik, alsnog op een bestemming waar ze niet moesten zijn.
Intussen horen we de woordvoerder van de NMBS doodleuk verklaren dat de treinen die in de uitgewerkte alternatieve dienstverlening gepland stonden ook effectief reden.
Niet dus. En niet enkel de Kempense treinreizigers waren slachtoffer, ook in andere delen van het land reden de beloofde treinen niet', besluit Marianne Verhaert.
